EdgeZero Verhalenwedstrijd & Uitgeverij
Het zacht-gedempte licht van zijn studio ontving hem warmblauw, in een poging om het gezellig te maken, maar August Lamberts vloekte en floepte met een vlugge vingerbeweging de plafondlichten aan, zodat heel de kamer dadelijk in een klinisch koud-wit licht kwam te baden. Als er al iets was wat hij momenteel beslist niet wenste, was…
1. Jens Grendel was een aan lagerwal geraakte magiër. Niet heel raar, alle magiërs waren verslaafde malloten die hun hersenen opbrandden met het snuiven van m-poeder. Maar in de heldere momenten die ze hadden, konden ze de mooiste magie bedrijven. ‘Doe me nog een gint, Rocco,’ zei hij tegen de barman van de Jonker…
Alles was zwart. Ik bedoel dan niet het zwart dat je ziet wanneer het nacht is en je het licht uitdoet, of het zwart wanneer je je ogen sluit. Nee, ik bedoel het zwart van de leegte die in je herinnering gaapt na een diepe, droomloze slaap. Er was geen enkele gewaarwording. Geen licht, geen…
Toen ik Manjit ontmoette, niet onder de meest eerbare omstandigheden, was die een vrouw. De avond was gevallen en de mist, die de hele dag niet echt was opgeklaard, was nog dikker geworden. Het was met tegenzin dat ik het huis verliet en een rijtuig zocht, en het was met nog meer tegenzin dat ik…
De opdracht leek simpel. Joanne stuurde haar verkenner voorbij de buitenarm van Orion, langs de Varganevels en dan het grote niets in. Wekenlang was er niets dan stof en puin dat langzaam overging in het pure vacuüm tussen de sterren. Het uitzicht vanuit de commandoruimte werd steeds saaier, hier en daar kleine puntjes, sterren of…
Naar bedorven eieren stinkend water klotst rond onze enkels terwijl ik Mickey volg door de afvoerpijp. Voorovergebogen sluipend op onze dikke rubberen zolen, op onze hoede om geen geluid te maken dat aan de buitenkant gehoord zou kunnen worden. Om mijn evenwicht te bewaren, houd ik mijn vingers tegen de zijkanten van de pijp; roestschilfers…
Eigenlijk is kunst maken een gevecht met jezelf. Eerst de twijfel als je iets opvalt. Is het er wel? Is het speciaal? Hebben anderen dit niet al bedacht? Daarna het opkomende zelfvertrouwen. Ja, het is er. Ja, het is bijzonder. Ja, ik zal het beschermen. Ik kan niet anders. Ik zat in de trein en…
Vader bracht een heks naar ons huis. O vader! Waarom moest je met die slang trouwen? Waren we niet gelukkig samen? Ik kon zonder moeder. Ik had nooit een moeder gekend, ik had er geen nodig. En zeker geen heks als Catherina D’Olphansy. De mist hing zwaar over het land toen vader terugkeerde van zijn…
Zo ging het altijd. Lucius de Sterrenwichelaar zette zijn kistje neer op het marktplein in het afgesproken dorp, meestal eind van de middag, wanneer het boerenvolk terugkwam van het land en zich wilde laven aan een pintje of iets sterkers. Hij was het soort vermaak dat ze wel konden waarderen, enerzijds serieus, anderzijds potsierlijk met…
illustratie door Elora Sperber Dit verhaal (en andere schitterende verhalen ) is ook te lezen in MISTFLARDEN & MOORDJUWEELTJES 1 Titus stopt niet met huilen. Geen van de gebruikelijke trucjes werkt. Zelfs de omslagdoek van zijn moeder, waarin haar geur nog rondhangt, brengt hem niet tot rust. De afgelopen nachten heb ik nauwelijks een oog…