EdgeZero Verhalenwedstrijd & Uitgeverij
Sasha zat met een ingevouwen bord op een bankje voor het Rotterdamse WTC gebouw te wachten op het teken dat de demonstratie zou beginnen. Zo’n dertig mensen stonden in haar buurt of zaten onder de overkapping van het gebouw in de schaduw. Ze herkende een paar van eerdere demonstraties. Van verschillende kanten kwamen mensen vanuit…
Ik werp een blik op mijn horloge. Ik ben mooi op tijd voor mijn afspraak bij de tandarts. Er zit niemand anders in de wachtzaal. Ik probeer mijn ademhaling onder controle te houden. Ik zou niet zenuwachtig mogen zijn. Ik voorzie geen problemen. Een tand laten trekken is natuurlijk niet leuk, maar het is uiteraard…
Tonke woonde samen met haar drie broertjes en oudtante Gudrun op een kamer van drie bij vier. Hun valse raam keek over de haven van Rotterdam uit, vol zwaaiende kranen en ijverige, heen-en-weer schietende, loodsbootjes onder een stralend blauwe hemel. Het was een behoorlijk antiek videobeeld, uit een tijd dat de hemel nog niet grijs…
Zwart omringt me. Ik til mijn handen op, maar zelfs die kan ik niet zien. Mijn op hol geslagen hart beukt als bezeten. Ik graai naar mijn gezicht. Misschien hebben ze nog geen kans gezien om … Een vertwijfelde zucht verlaat mijn longen. De aansluiting is in het midden van mijn voorhoofd aangebracht, niet groter…
Eigenlijk ging alles goed, als je de algemene teloorgang van de maatschappij in de hoofdstad even negeerde. De ketten van de Brusselse melting pot waren jongeren die nooit anders gekend hadden dan thuis Berbers en Frans te spreken, Turks in de buurtwinkel, Urdu in de nachtwinkel, Farsi op de straathoeken (als je op zoek was…
‘Is het gelukt? Heb je haar?’ ‘Natuurlijk,’ antwoordde Clinton. Hij keek de koffiebar rond en scande die met infrarood, maar niemand besteedde aandacht aan hen. Hij legde de draagbare harde schijf op tafel. ‘Alles om uw dromen werkelijkheid te laten worden.’ ‘La bella Simonetta …’ De man staarde met begerige ogen naar het zwarte kastje….
‘En hoe gaat dit de Laaglandse Moerasdraak van de ondergang redden, meneer Tsapopoulus?’ vroeg Hilde van Bergen, de voorzitster van de vereniging Red onze draken nu!!. Meneer Tsapopoulus grijnsde en vouwde zijn handen samen. Er ging een onwillekeurige huivering door de drie dames die bij hem aan tafel zaten. Hun gast had een beslist interessant…
Boogschutter Nix kijkt vanuit zijn kamer uit over de immense stad, die baadt onder de laatste stralen van de ondergaande zon. De twee manen, onvolmaakte parels, zijn reeds aan de hemel verschenen, elkaar achterna jagend, sterren met zich meeslepend. Ergens in de diepte van de stad huilen nachthonden omdat weldra hun heerschappij aanvangt, klagen de…
‘Blesmar komt zeker,’ verzekerde Roage Sergio. ‘Tijd is hier op O’oghon een fluïde begrip maar het woord van die stofscharrelaar is even betrouwbaar als een keizerlijke wraakbelofte. Als zij vandaag niet komt, dan komt zij morgen, of overmorgen.’ Sergio maakte een gebaar dat vertrouwen en berusting uitdrukte. Roage was eerder op deze achterafplaneet geweest en…
Het is een goed bewaard geheim dat het eerste wormgat al in de twintigste eeuw in de Markerwaard gevonden was. Dit is uitgebreid onderzocht. Toen de mensheid ze later in de ruimte tegenkwam, wist men dus al dat er een heel netwerk aan passages door de ruimte lag, soms met meerdere in- en uitgangen in…