EdgeZero Verhalenwedstrijd & Uitgeverij
Eigenlijk is kunst maken een gevecht met jezelf. Eerst de twijfel als je iets opvalt. Is het er wel? Is het speciaal? Hebben anderen dit niet al bedacht? Daarna het opkomende zelfvertrouwen. Ja, het is er. Ja, het is bijzonder. Ja, ik zal het beschermen. Ik kan niet anders. Ik zat in de trein en…
Nederland en Vlaanderen hebben door de eeuwen heen innovaties geleverd die ons volk in staat stelden te overleven in een omgeving die voortdurend bedreigd werd door natuur- en oorlogsgeweld, om over het interne gekissebis maar niet te spreken. Ook nu lopen de Lage Landen voorop in ontwikkelingen op chip-technologie, energievoorziening, software-ontwikkeling en nog een heel…
Bloedzuigers en parasieten… Het Hollandse landschap is een rijke voedingsbodem voor allerhande creaturen die bestaan door het leven van anderen te absorberen, of dat nu bloed of energie is, of misschien zelfs wel een ziel of twee. Hoe zeer we ook denken gewapend te zijn tegen of zelfs bewust te zijn van het gevaar dat…
Het moment dat mijn leven uiteenspatte kwam op een vrijdagmiddag in café Hooghoudt. Koffie met slagroom en likeur was een luxe waar Robin en ik de hele week naar uitkeken; speciaal voor dit uitje hadden we ons bij het raam genesteld, zodat we de herfstbladeren konden zien die over de Grote Markt joegen. De andere…
Het was een receptie waarbij wegblijven teveel opviel, dus moest Alexander Roskov de gok wagen. Hij trok zijn linnen maatpak en bruine lakschoenen aan, en liep over het Museumplein. Even nam hij zijn hoed af voor de portier in de politiecabine, voordat hij de trap besteeg. Het bord op de muur was voor de gelegenheid…
Sinds ik dat boek vond in de bibliotheek van mijn vader, groeit het. Een hunkering die alles overneemt, een onkruid dat al mijn andere wensen overwoekert. Het genot van eten of wandelen is me vergaan. Ik staar en ik dwaal alleen maar, terwijl ik fantaseer over armen die om me heen slaan en me vastpinnen….
De autohandelaar glimlachte naar Anna alsof ze een klein meisje was. Daarna rammelde hij met zijn grote polshorloge. Hij werd levensgroot, zij kromp ineen. Ze legde haar hand in haar hals, streelde even, om meteen weer los te laten. Jezelf aanraken was het ergste dat je kon doen. Rechtop zitten, rustig ademhalen vanuit je buik,…